کد مطلب:188855 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:151
گریه و تضرع به درگاه خدا
از امام باقر (ع) روایت شده است:
هیچ چشمی از خشیت و ابهت الهی نگرید مگر اینكه خداوند، صورت آن گریه كننده را بر آتش حرام سازد! و چنانچه قطره های اشك بر گونه هایش جاری شود، به صورتش، درماندگی و ذلت نفش نخواهد بست.
هر چیز نزد خداوند، پاداشی خاص دارد جز گریه و قطره های اشك از بیم خدا (كه پاداش آن نامحدود است).
همانا خداوند به وسیله ی این قطره ها، دریاهایی از گناه را می پوشاند و محو می سازد. [1] .
لازم به یادآوری است كه آنچه در حدیث فوق یاد شده است منافاتی با ارزش عمل و تلاش و علم و جهاد و... ندارد. زیرا گریه ای كه در روایت تا بدین پایه مهم معرفی شده، گریه ی از خشیت و ابهت خدا است. و كسی كه گرفتار منجلاب فساد و تباهی باشد به مقام خشیت راه نمی یابد. چه اینكه تا معرفت به مقام پروردگار نباشد و نور محبت و شوق بندگی و لذت عبادت در انسان پدید نیاید به مقام
[ صفحه 287]
خشیت راه پیدا نمی كند و اگر این نور در قلب پیدا شد، چنین كسی رویگردان از علم و عمل و تلاش و جهاد در راه خدا نخواهد بود.
هیچ چشمی از خشیت و ابهت الهی نگرید مگر اینكه خداوند، صورت آن گریه كننده را بر آتش حرام سازد! و چنانچه قطره های اشك بر گونه هایش جاری شود، به صورتش، درماندگی و ذلت نفش نخواهد بست.
هر چیز نزد خداوند، پاداشی خاص دارد جز گریه و قطره های اشك از بیم خدا (كه پاداش آن نامحدود است).
همانا خداوند به وسیله ی این قطره ها، دریاهایی از گناه را می پوشاند و محو می سازد. [1] .
لازم به یادآوری است كه آنچه در حدیث فوق یاد شده است منافاتی با ارزش عمل و تلاش و علم و جهاد و... ندارد. زیرا گریه ای كه در روایت تا بدین پایه مهم معرفی شده، گریه ی از خشیت و ابهت خدا است. و كسی كه گرفتار منجلاب فساد و تباهی باشد به مقام خشیت راه نمی یابد. چه اینكه تا معرفت به مقام پروردگار نباشد و نور محبت و شوق بندگی و لذت عبادت در انسان پدید نیاید به مقام
[ صفحه 287]
خشیت راه پیدا نمی كند و اگر این نور در قلب پیدا شد، چنین كسی رویگردان از علم و عمل و تلاش و جهاد در راه خدا نخواهد بود.
[1] الباقر (ع): ما اغرو رقت عين بمائها من خشية الله تعالي الا حرم الله وجه صاحبها علي النار فان سالت علي الخدين دموعه لم يرهق وجهه قترو لاذلة، و ما من شي ء الا و له جزاء الا الدمعة فان الله تعالي يكفر ب ها بحورا من الخطايا. احقاق الحق 12 / 187؛ فصول المهمة 194؛ مطالب السؤول 80.